خدایا

تـــو نادیده می ‌گیری
مــن هم نادیده می گیرم
تـــو خطاهایـم را مـــن عطاهایـت را...

My dearest God! you and I both over look You, my faults and flaws
Me, your munificence and benefaction… 

تقصیر من است اینکه، کم می آیی

هر گاه شدم اسیر غم می آیی...

این جمعه و جمعه های دیگر حرف است

آدم بشوم؛ سه شنبه هم می آیی!!!!

                                                                                                                                      منبع:یک گیله مرد

 دریای گیلان، مازندران، قزوین، خزر، هیركان، بحرالسكون، باب الابواب، خوارزمی، آبسکون، كاسپین... شما کدام اسم را برای نامیدن دریای شمال کشور ترجیح می دهید؟ بزرگترین دریاچه دنیا به اندازه گستردگی اش اسم و لقب و شناسه دارد! 35 اسم متفاوتی که البته هیچ کدام به اندازه خزر، مازندران و کاسپین به گوش امروزی ها آشنا نیستند. 

* دریای کاسپین: این نام در بسیاری از زبان‌های جهان برای اشاره به این دریاچه به‌کار می‌رود و نام بین المللی این دریاچه است. کاسپین خود از نام قوم آریایی کاسپی (یا کاسّی) گرفته شده‌است که ابتدا در کرانه‌های غربی تا جنوب غربی آن ساکن بوده‌اند و به تدریج تا کرانه های جنوبی آمدند. پژوهش های جدیدی که درباره ژنتیک مردمان ساکن جنوب این دریا شده، گواهی بر این ادعاست که مردمان مازندران و گیلان از نوادگان قوم آریایی کاسپی هستند.
وجود شهری به نام دروازه کاسپین (یا دربند) در باب ورودی مملکت باستانی تبرستان (که هم اکنون در استان تهران قرار دارد) گواهی دیگر بر این ادعاست.

واژه «كاسپین» نه تنها ریشه انگلیسی ندارد، بلکه نامی کاملا فارسی است!

* دریای مازندران یا تبرستان یا هیرکانیا: در اسنادی که در مؤسسات تاریخ شناسی روسیه است آمده که نوجین زیس در قرن دوازدهم نوشته است که ایرانیان این دریا را قرن‌ها دریای تبرستان می‌خواندند، ولی چون واژه مازندران میان بومیان تبرستان جایگزین گشته، آن را دریای مازندران می‌خوانند، همچنین در میان دانشمندان قرون پس از اسلام دریای مازندران به روی نقشه‌ها ثبت می‌گشته ، گذشته از آن نام دریای تبرستان به دلیل مجاورت دولت تبرستان به آن بوده‌است، از طرفی هیرکانیا که در منابع یونانی و لاتین (Hyrcania Maro) آمده (منبع: هرودوت)، و نام‌های جرجان، ساری، خراسان، گیلان که زمانی بروی این دریا بوده‌است، همگی به مناطقی از تبرستان باستانی (که مازندران امروزی باقیمانده آن است) برمی گردد.ضمن اینکه در شاهنامه هم از دریای مازندران نام برده شده است.

• به راه اندرون کوههای بلند/ فرازش یکی کهنه سنگ نژند
• زبر کــوه بیند کـران تا کـــران/ نگهبـــان دریـــــــــای مازندران 

* دریای خزر: خزر نام قومیست که غارتگر ،وحشی، ستیزه جو ، بی رحم و غیر ایرانی بودند.خزرها قومی بودند که در بخش میانی و جنوبی رود ولگا زندگی می کردند و در دوران انوشیروان عده ای از آنها به شمال قفقاز مهاجرت کرده و در این منطقه ساکن شدند؛ منطقه ای که اتفاقا فاصله زیادی هم با دریای شمالی ایران داشته است! این قوم که اوایل زندگی شبانی و كوچی داشت، بعد از مدتی دین یهود را پذیرفت اما آشنایی با این دین هم مانع از ادامه خوی نامتمدن و وحشی‌گر آن‌ها نشد. آنها مرتب به غارت‌گری و چپاول اقوام مجاور می پرداختند و خسارت‌های فراوانی به ساسانیان وارد آوردند.  بنای استحکامات بزرگی چون شهر در بند یا (باب الابواب) در شمال قفقاز در عهد ساسانیان ، که برای جلوگیری از تجاوزگریها و ویرانگریهای خزران صورت گرفت، هنوز پا برجاست. رواج امروزی دریای خزر به طور کلی به زمان اشغالگری روس‌ها در دوره قاجاریه و کوتاه سازی دست ایرانیان از این دریا برمی گردد. (منبع: کتابخانه دیجیتالی دید).

به نظر شما کدام نام مناسب دریای شمال کشور عزیزمان ایران است؟

آیا بهشت خزر نام مناسبی برای این وبلاگ هست؟؟ بهتر نیست آدرس و عنوان این وبلاگ را به نامی که سزاوار این دریا است تغییر دهم؟خوشحال میشم نظر بدید.

بقیه عکسها در ادامه مطلب

بقیه شهرستانها در ادامه مطلب

 مشاهده بقیه عکسها در ادامه مطلب

 پل دوازده چشمه

بندپی بابل

منطقه شورچال گلوگاه

کاخ شاپور

تپه باستانی گردکوه قائم شهر

دخمه سنگی کافرکلی

بقعه شمس آل رسول

خانه کلبادی ساری

مشهد میر بزرگ

هتل قدیم رامسر

قلعه لاجیم در سوادکوه

میدان ساعت ساری

چشمه عمارت بهشهر

پل محمد حسن خان

برج آرامگاهی امامزاده طاهر مطهر کجور

قلعه ملک بهمن

برج آرامگاه سه سید میرحیدر آملی

برج رسکت

کاخ مرمر

مسجد جامع آمل

فرح آباد

برج باوند

توضیحات در ادامه مطلب

نیما یوشیج

رضا شاه

محمدولی تنکابنی

خسرو سینایی

امیر پازواری

محمد طالب آملی

سید عبدالحسین مختاباد

استاد فرهنگ شریف

مسلم بهادری

پرویز ناتل خانلری

اسپهبد مرزبان

میرزا احمد خان مشیرالسلطنه

عبدالله موحد

امامعلی حبیبی

بهداد سلیمی

احمد کشوری

علی اکبر شیرودی

شیخ فضل الله نوری

توضیحات در ادامه مطلب

امام زاده عبدالحق

امام زاده سید محمد زرین نوا

بقعه امام زاده سید هاشم

بقعه آقا سید حسین

بقعه آقا شیر علی

بقعه حضرت سید حسن ولی(ع)

حضرت عبدالمناف و عبدالمطلب(ع)

امام زاده سید علی کیا سلطان

بقعه امام زاده محمد

امام زاده قاسم ایزده

بقعه امام زاده ابراهیم

بقعه امام زاده عبدالله

تکیه بزرگ عبدالحسین خانی

تکیه پهنه کلا

 بقعه امام زاده عباس

بقعه سلطان زین العابدین

 بقعه امام زاده یحیی

آستانه امام زاده عباس

بقعه امام زاده عبدالله سارو

آستانه امام زاده قاسم
 

توضیحات در ادامه مطلب

مازندران از فرهنگ و تمدن بسیار کهن و اصیل آریایی برخوردار است و به دلیل داشتن این تمدن باستانی و دیرینه مراسم‌های باستانی و به دلیل علاقه به دین و مذهب مراسم مذهبی بس با شکوهی در این دیار کهن برگزار می‌گردد، پس از گرویدن مردم آن به اسلام، برخی از مراسم باستانی بسته به فرهنگ مردمان مختلف مازندرانی با آداب اسلامی در آمیخته و بنا بر این شیوه اجرای آن در هر روستا با روستای دیگر متفاوت است.

تصاویری زیبا از مناظر طبیعی مازندران را در ادامه مطلب ببینید.

  در هر دوره‌اي از زمان و هر جا كه اراده‌اي توانا به منصه ظهور مي‌رسد، در پي آن شگفتي‌ها پديد مي‌آيد. 
با نگاه به چشم‌انداز راه آهن ايران، چه در شمال هنگام عبور از قلل شامخ البرز و چه در جنوب هنگام گذشتن از فراز دره‌ها و كوه‌هاي سخت و بلند به راحتي مي‌توان به اهميت و عظمت آن پي برد. 
يكي از اين شاهكارهاي راه آهن كشور مي‌توان از پل ورسك نام برد كه حتي به‌ عنوان يكي از شاهكارهاي معماري راه آهن جهان از آن ياد مي‌كنند. 
راه آهن شمال كشور حدود هزار و 500 دستگاه پل و آب‌رو به‌طول تقريبي 6 هزار و 850 متر دارد كه پل ورسك به‌ عنوان بزرگ‌ترين پل راه آهن شمال كشور به شمار مي‌رود. 
پل ورسك شاهكار مهندسي قرن كه به حق پل پيروزي در جنگ جهاني دوم لقب گرفته است، ‌به ‌طول 86 متر با دهانه اصلي 66 متر و ارتفاع 110 متر بزرگ‌ترين پل راه آهن شمال ايران است. 
از اين پل كه شهرت جهاني نيز دارد و نام آن در تمام آثاري كه پس از پايان جنگ جهاني دوم منتشر شد، با عنوان پل پيروزي ياد شده است. 
ساخت پل ورسك كه از مهم‌ترين رويدادهاي فني مهندسي راه آهن كشور محسوب مي‌شود، توسط مهندسان آلماني و كارگران فني كار گذاشته شد. 
پل ورسك كه در واقع از شاهكارهاي معماري جهان به شمار مي‌رود، در دره ورسك واقع در 85 كيلومتري جنوب قائم شهر ـ تهران در محور سوادكوه قرار دارد و راه آهن سراسري تهران ـ شمال را به هم متصل مي‌كند. 
عظمت اين پل که در واقع دو كوه عظيم و سخت گذر عباس آباد را به يكديگر اتصال مي‌دهد، حقيقتي انكارناپذير است كه حتي جهانگردان خارجي نيز به آن اعتراف دارند و در برابر عظمت و بزرگي و اراده آهنين طراح و سازندگان آن سر تعظيم فرود مي‌آورند. 
هزينه ساخت در آن در سال‌هاي ساخت راه آهن سراسري ايران يعني سال‌هاي 1306 تا 1317، بالغ بر 26 ميليون ريال بود. 
به لحاظ ويژگي‌هاي منحصر به فرد، اين پل جزو آثار ملي ايران كشور محسوب مي‌شود.

تصاویر پل ورسک در ادامه مطلب 

شهرستان فِرِیدون‌کِنار یکی از شهرستانهای ساحلی استان مازندران است که بین بابلسر و محمودآباد قرار گرفته و از طرف جنوب، به شهرستان آمل متصل است.

این شهر از گذشته دور از بندرهای مهم کشور بوده است امادر زمان پهلوی دوم کلیه تاسیسات بندری و گمرکی آن متروک و به مرور زمان نابود شد.ولی در سالهای اخیر دوباره در آن بندر و گمرگ ایجاد شده است . این شهرستان یکی ازشهرهای مهم استان مازندران است که نخستین بندر خصوصی کشور در آن ایجاد شد و ۲۲ بهمن ۱۳۸۶، گشایش یافت. این شهرستان، تنها پناهگاه و میزبان درنای سفید سیبری، از گونه‌های نادر پرنده در ایران می‌باشد. برای نخستین بار در خاورمیانه مرکز پرنده‌شناسی در تالاب بین المللی فریدون‌کنار احداث شد.
 
 از آثار باستانی فریدونکنار می‌توان به مسجد جامع بهرامی اشاره کرد این مسجد سالها قبل از طرف خاندان بهرامی اهدا شده است . مزار استاد طاهر خان بهرامی در این مسجد واقع شده است .

۲۵ روستای شهرستان فریدونکنارعبارتند از: ازباران، شیر محله، مهلبان، بزرگ بیشه محله، نوایی محله، بنه کنار،کوچک بیشه محله، بی نمد، زاهد کلا، منقارپی، جزین، کلاگر سرا، فرزاد شهر، اسبوکلا،حسین آباد، اوکسر کریم کلا، طوله سرا، سوته، فرم، حیدرکلا، دریاکنار، خزرشهر،اسلام آباد، ملاکلا، دریاسر. کارگر محله، بخش مرکزی این شهرستان است.
 
شهرک دریاکنار و شهرک خزرشهر شمالی و خزرشهر جنوبی وشهرک فرزادشهر از شهرک های بزرگ، قدیمی، زیبا و همچنین، توریستی شهرستان فریدونکنارمحسوب می‌شوند.فریدونکنار، در زمستان سال ۱۳۸۶ از سوی استاندار مازندران، رسماً از بخش فریدونکنار به شهرستان فریدونکنار ارتقا یافت.

نام قدیم این شهرستان فری‌کنار بوده‌است.

(قدمت این شهرستان طبق آثار تاریخی تاکنون کشف شده حداقل ۳۸۰۰ سال میباشد (قصر فریدون شاه جم نواده ‏جمشید پیشدادی)شاخص ترین مدرک این مدعا است‏ که هم اکنون آثار آن در میان شالیزازهای جنوب شرق این شهرستان بوده و به( قلا کتی) شهره است . امامزاده محمد در داخل تکیه معصوم زاده(که خود نیز بسیار کهن است )و گورستان بسیار کهن آن از دیگر مکان های تاریخی آن است.

تالاب بزرگی در جنوب‌شرقی شهر فریدونكنار قرار دارد كه با گردهم آمدن مجموعه متنوعی از گیاهان و جانوران آبزی، به یكی از غنی‌ترین اكوسیستم‌های تالابی شمال كشور تبدیل شده ‌است. در اهمیت این تالاب 5400 هكتاری همین بس كه نادرترین موجود زنده ایران، زمستان‌ها را در این تالاب می‌گذراند.

اگر قصد سفر به این منطقه را دارید پرندگان نادر و زیبای دیگری را هم می‌توانید در آنجا ببینید؛ از انواع غاز، مرغابی، قو، باكلان، پرلا، كشیم وحواصیل گرفته تا پلیكان، قره‌غاز، شاهین، عقاب دریایی و عقاب شاهی. به خاطر داشته باشید كه بیشتر این پرندگان مهاجر زمستانی هستند و تابستان را در جایی دیگر می‌گذرانند.اگر تابستان به منطقه بیایید بیشتر تالاب تبدیل به شالیزار شده و می‌توانید ازطبیعت سبز منطقه لذت ببرید، اما خبری از پرندگان مهاجر نیست. هر سال نزدیك به 3میلیون پرنده از سیبری به ایران می‌آیند كه حدود یك میلیون بال از آنها در استان مازندران اقامت می‌‌گزینند و حدود 100 هزار بال سهم تالاب فریدونكنار است كه بیشترآنها از انواع مرغابی هستند.

استان مازندران با 24091 کیلومترمربع مساحت و 2603008 نفر جمعیت و از شمال به دریای خزر از مغرب به استان گیلان و از جنوب به استانهای سمنان و تهران و از شرق به استان گلستان محدود است.
تعداد 15 شهرستان 360 شهر و 38 بخش و 104 دهستان در استان مازندران وجود دارد که 43% از شهرها در طول نوار ساحلی دریای خزر واقع شده اند. مازندران تنها استانی است که با سه محور هراز ، کندوان و سوادکوه با مرکز کشور مرتبط بوده وسه فرودگاه ساری ،نوشهر ورامسر ارتباط هوایی آن را با سایر نقاط برقرار ساخته وراه آهن سراسری نیز ازان عبور می کند علاوه بر آن جاده ساحلی از رامسر تا بابلسر به طول 220 کیلومتر وبا فاصله 10 الی 300 منر از کنار دریا می گذرد  . استان مازندران با توجه به موقعیت طبیعی وجغرافیایی در بخش طبیعت گردی جزء استانهای برتر کشور محسوب میگردد نزدیک به 12 میلیون نفر گردشگر داخلی وبیش از 20هزار توریست خارجی هرساله به منظور گذراندن اوغات فراغت از این استان دیدن می کنند وجود دریای مازندران باساحل زیبا ومناسب به همراه پارکهای جنگلی ،غارها ،آبشارها ،رودخانه ها ،آبهای سرد وگرم معدنی ،چشمه ها ،تالابها ،دریاچه ها وجاذبه های طبیعی دیگر ودارابودن یادمانهای تاریخی نظیر مقبره میر بزرگ آمل ،برج لاجیم سوادکوه ،برج رسکت سوادکوه ،مجموعه فرح آباد ساری ،عباس آباد بهشهر ،قلعه پولاد بلده نور،کندلوس نوشهر و.....این استان را مجموعه متنوع برای استفاده گردشگران مختلف با انگیزه های گوناگون بدل نموده است .
 

استانی كه امروز با نام «مازندران» كرانه های جنوبی باختر را در بر گرفته است دارای پیشینه های تاریخی كهنی است و در طول تاریخ و اعصار نام های مختلف و گوناگون داشته است. از اقوام اصلی این سرزمین در گذشته های دور «آماردها» و «تپوری ها» بودند و نام این سرزمین یعنی «تپورستان» ماخوذ از نام قوم «تپور» است. بعدها، با حمله اعراب مسلمان «تپورستان» تغییر نام یافت و این نام تا قرن ششم و هفتم هجری قمری پیوسته معرف منطقه ای بود كه تقریباً با محدوده فعلی مازندران منطبق است.

واژه «مازندران» نیز بر اساس مدارك و شواهد موجود قدمت دیرینه ای دارد. در مورد وجه تسمیه مازندران نظرات متفاوتی وجود دارد كه در اینجا به نقل دو مورد از آنها می پردازیم.

واژه ریشه مازندران را «موزندرون» می داند كه «موز» نام كوهی است و چون این سرزمین درون كوه موز واقع بود به این اسم شهرت یافته است.

معتقد است كه نام مازندران از سه جزء تشكیل شده است : نخست ؛ «مز» به معنی بزرگ، دوم ؛ «ایندر» نام یكی از پروردگاران آریایی است كه در دین مزدینا از دیوها شمرده شده و نام این دیو در اوستا «ایندرا» و در پهلوی «آندر» آمده است. سوم ؛ الف و نون پسوندی كه در ساختن نام جاهای بسیار بكار رفته است.

درباره‎ تاریخ باستانی استان مازندران اطلاع زیادی دردست نیست و اساساً‏‏ وضع اقلیمی آن اجازه نمی‌دهد ابنیه وآثار معماری پایدار بمانند.                                       

درجلگه های ساحلی مازندران آثار معتبری از ادوار قبل از اسلام به دست نیامده و حتی از شهرهای معتبر صدر اسلام ( دوره‎‎ پادشاهان تبرستان و دیلم ) هم به جز آمل و ساری یادگاری بجا نمانده است. بعداز غلبه آریایی های مهاجم و مهاجرت بومیان، ساكنان جدید پس از مدتها ظاهراً زیرفرمان هخامنشیان قرار گرفتند. دركتیبه بیستون سرزمین مازندران به نام ’’پشتخوارگی‌‘‘ ودر اوستا ’’پزشخوارگر‘‘ آمده است و به نظر می رسدكه مازندران جزو قلمرو اشكانیان بوده است. هم زمان با فتوحات مسلمانان از سلسله های پادوسبانان، آل باوند و افراسیابیان نام برده شده است كه در تبرستان یا قسمتی از آن حكومت می كرده انـد و استقلال نسبی داشته اند. مورخان درباره‎ اولین حمله‎ مسلمین به تبرستان وحدت نظر ندارند. بنابه قول عده ای از نویسندگـان در سال 30 هجری قمری ـ زمان خلافت عثمان ـ اولین بار سعد بن عاص حاكم كوفه در صدد فتح تبرستان برآمد و سرانجام سواحل تبرستان، رویان و دماوند را به تصرف خود درآورد. در زمان مروان بن محمد(132ـ 126 هـ .ق) آخرین خلیفه بنـی –امیه، اهالی تبرستان علیه حكام عرب سر به شورش برداشتند. دردوره‎‎ خلافت ابوالعباس سفاح (136 ـ132 هـ .ق) ـ اولین خلیفه عباسی ـ یكی از عاملان وی رهسپار تبرستان شد و با اهالی آن منطفه از طریق صلح و مدارا كنارآمد، لیكن دردوره ـ خلافت ابوجعفر منصور (158 – 136 هـ . ق) ـ دومین خلیفه عباسی مردم تبرستان برای چندمین بار سر بـه شــــــورش برداشتند. سرانجام تبرستان كاملاُ تحت اطاعت اعراب درآمده ولی بعد ازآن نیز در سرزمین تبرستان مانند سابق، مسكوكاتی باخط پهلوی ضرب شد. سرانجام درسال 167 هجری قمری ’’ونداد هرمز لا‘‘ سلسله مستقلی در تبرستان تأسیس كرد.

 درقرن چهارم و پنجم هجری، تبرستان میدان كشمكش سلسله‎ آل زیار و آل بویه از یك طرف و سامانیان و غزنویان ازطرف دیگر شده بود، اغلب اوقات تبرستان تحت اداره آل زیاربود. درسال 426 هجری قمری، سلطان مسعــود غزنـــوی ازطریق گرگان وارد تبرستان شد و صدمات و خسارات جانی و مالی زیادی به اهالی آن سامان وارد آورد. هنوز این خرابه ـ ها ترمیم نشده بود كه طغرل اول مؤسس سلسله‎ سلجوقی به گرگان وتبرستان حمله ورشد ودرسال 606 هجری قمــــری  تبرستان ازجمله ’’كبود جامه ‘‘ به دست سلطان محمد خوارزمشاه افتاد و اسپهبد كبودجامه به نام ’’ركن الدین كبودجامه ‘‘ و فرزندانش به دست سلطان محمد خوارزمشاه اسیر شدند. زمانی كه سلطان محمد خوارزمشاه از نبرد با سپاهیان مغول فــرار می كرد، ركن الدین ، مغولان را به جایگاه سلطان محمد هدایت كرد و به اثر این خوش خدمتی، از طرف مغولان به حكومت كبود جامه رسید و سرانجام توسط تیموریان بساط حكمرانی آنها نیز برچیده شد. بعد از درگذشت امیرتیمور ، ســــادات ـ مرعشی با كسب اجازه از شاهرخ میرزا (850 – 807 هـ . ق ) به مازندران برگشتند و به عنوان باج گزار این نواحی سلطنت كردند. سرانجام در زمان سلطنت شاه عباس اول به طور كلی قدرت سادات مرعشی از بین رفت. پس ازبرچیده شدن بساط حكومت ملوك الطوایفی تبرستان كه تا سال 1006 هجری قمری ادامه داشت، این منطقه تحت نظارت شاه عباس اول و سلاطین بعدی سلسله صفوی تأمین قرار گرفت. شاهان صفوی درطول هرسال به كرات به عنوان شكارویا پس ازاحـداث فرح‌آباد جهت استراحت به این منطقه سفرمی كردند. نادرشاه افشار برای مقابله بادشمنان به ویژه دشمنان شمالی وروس هـا، درمازندران یك كارخانه كشتی سازی دایركرد و به رونق هرچه بیشتر منطقه افزود. ازدوره فتحعلی شاه قاجار، به منطقه سـرسبز و زیبا و دل انگیزمازندران ، به عنوان یك منطقه استراحتی ـ تفریحی توجه گردیده و ناصرالدین شاه طی دوسفر دستور تعمیر راه ها و كاروان سراها را صادر كرد. دردوران سلطنت پهلوی منطقهْ مازندران مانند سایرمناطق كشور از راههای ارتباطی برخوردار شد و به علت شرایط محیطی و آب وهوای معتدل ، چشم اندازهای زببا و نزدیكی اش به تهران ، محل استراحت و تفریح قسمت اعظم مردم كشور شد.